Jest to „karcianka” czyli gra, w której kamieni domina używa się jak kart. Gra ta powstała na podstawie gry karcianej o takiej samej nazwie, która jest uważana za najbardziej popularnym na świecie wariant remika dla dwóch osób. Wersję karcianą opracował w 1909 roku Elwood T. Baker z Brooklynu. Wersja dla domina jest propozycją Andrzeja Lewickiego wielbiciela domina z USA.
Cel gry: zdobyć 100 punktów
Ilość graczy: 2
Układy kostek:
Gra polega na zgromadzeniu przez graczy układu z co najmniej 4 kamieni.
Mogą to być sekwens, dublety albo grupa 6.
Sekwens: co najmniej cztery kamienie o kolejnej liczbie oczek oraz o identycznej jednej połówce.
przykład: [3|3] [3|4] [3|5] [3|6]
Dublety: co najmniej cztery kolejne dublety
przykład: [1|1] [2|2] [3|3] [4|4]
Grupa 6: cztery kamienie, które mają 6 oczek czyli [0|6] [1|5] [3|3] [2|4]
Balast: kamienie, które na ręku gracza nie wchodzą w skład układu; wartość balastu to suma oczek na tych kamieniach.
Rozdanie: po 7 kamieni.
Otwarcie: pierwszego otwierającego wybiera się przez losowanie; w następnych rozdaniach otwierającym jest zawsze ten z graczy, który wygrał poprzednie rozdanie; otwierający wybiera jeden kamień z talonu i kładzie go odkryty pomiędzy graczami; przeciwnik rozdającego może go zabrać; jeśli nie bierze wyłożonego kamienia, ma prawo zabrać go rozdający, zrzucając dowolny kamień z ręki; jest to przywilej dotyczący tylko kamienia otwierającego.
Zasady gry
Gracz w swojej kolejce gracz wymienia jeden ze swoich kamieni. Może zabrać kamień ostatnio wyrzucony przez przeciwnika lub dobrać kamień z talonu a następnie zrzucić jeden kamień. Gracze wymieniają kamienie na przemian. Jako pierwszy wymienia kamień przeciwnik otwierającego. Kamienie odrzucone odkłada się na bok tak aby nie wymieszały się z talonem, z którego dobieramy. Jeżeli talon jest pusty należy utworzyć nowy mieszając kamienie poprzednio wyrzucone.
Celem gry dla każdego z graczy jest zgromadzenie jednego układu, aby móc „zastukać”.
Gracze wymieniają kamienie do czasu, kiedy jeden z nich „zastuka”. Gracz może „zastukać” gdy jest jego kolejka na wymianę kamienia po jego dobraniu. Gracz, który „zastuka”, wyrzuca wtedy jeden ze swoich kamieni, a pozostałe zestawione w układ wykłada na stół.
Jeśli wszystkie kamienie gracza tworzą układ bez balastu to ma on tzw. „gina”. Dopisuje wtedy do swojego konta wartość balastu przeciwnika oraz 20 punktów premii. Jego przeciwnik nie może dokładać swoich kamieni z balastu do jego układu.
Gracz nie musi mieć „gina” żeby „zastukać”. Wystarczy, że jego układ składa się z co najmniej 4 kamieni. Wówczas jednak przeciwnik „stukającego” ma prawo dołożyć do jego układu kamienie ze swojego balastu aby zmniejszyć jego wartość. Po tej manipulacji porównuje się balasty obu graczy.
Jeżeli balast „stukającego” jest mniejszy niż jego przeciwnika to „stukający” dopisuje do swojego konta różnicę pomiędzy wartościami balastów bez dodatkowej premii.
Jeżeli jednak balast „stukającego” jest większy niż jego przeciwnika to przeciwnik „stukającego” dopisuje do swojego konta różnicę pomiędzy wartościami balastów oraz 20 punktów premii.
Gra toczy się zazwyczaj do 100 punktów.
dominogranie 