Dominacja rewolucji

Jesienią w parszywych czasach peerelu obowiązkowo w każdej klasie musiała wisieć gazetka na cześć Lenina i jego wielkie rewolucji październikowej (w listopadzie). Obecnie Kreml całkiem wyraźniej nawiązuje do wzorców Związku Radzieckiego, którego ideologia oparta była na kulcie rewolucji, jednak neocarat bezwzględnie potępia samą ideę rewolucyjnej zmiany władzy. Reżimowa propaganda hołdująca dwójmyśleniu odwołuje się zarówno do dziedzictwa ZSRR, jak i dziedzictwa carskiego imperializmu. Ponadto pierwsza wojna światowa oraz rewolucja a potem wojna domowa, w przeciwieństwie do gloryfikowanego czasu Kraju Rad, to okres znacznego osłabienia pozycji międzynarodowej Rosji i nędzy jej obywateli. Obecnie trwająca wojna to wprowadzanie w czyn snu o neoRosji w granicach dawnego carskiego imperium, która będzie kierować ludzkością nie za pomocą czołgów czy głowic atomowych lecz jako broni użyje Gazpromu czy też kontroli nad dystrybucją ukraińskiego zboża czy węgla.
więc pytam a dobrzy Rosjanie?
„Spotyka się takich czasem (…). Kończy się na wódce i długich rozmowach, a potem przychodzi refleksja: jak to jest, że społeczeństwo wydające ludzi tak sympatycznych jednocześnie emanuje tak wrogim i przykrym państwem? Pojawia się też tęsknota za Rosją, taką, jaką chcielibyśmy mieć za sąsiada. Wielką i niechby zamożną, ale przyjazną, bez imperialnych zapędów. Taką podobną do Kanady.“
Mało kto o tym wie, że domino było grą znaną na terenie carskiego imperium jeszcze przed rewolucją, przetrwało ją i za Sojuza miało się jeszcze lepiej bo grano w nie powszechnie a w wielu miejscach dawnego ZSRR grywa się do dziś. Grających w domino spotyka się w Moskwie, Bucharze, Batumi, Odessie, Suchumi, Norylsku czy Lwowie. Ciekawostką jest to, że potocznie po rosyjsku zamiast grać w domino (играть в домино) mówi się zabić kozła (забивать козла). Jest to oczywiście idiom, ale dlaczego gra w wielu miejscach uważana za grę dla dzieci, właśnie tam ma taką nazwę? Przypadek?

lektura superobowiązkowa:
Buran wieje z tamtej strony Jarosław Grzędowicz
(zbiór opowiadań Wypychacz zwierząt 2008, antologia Wizje alternatywne #5, 2004)