Gdyby dziś Prus chciał napisać powieść political-fiction w stylu „Farona”, którego popełniłem podczas wakacji w Egipcie, to napisałby jakieś fantasy lub inne science-fiction. I w nosie miałby prawdę historyczną. Tym studium władzy zachwycał się Stalin, dla Amerykanów młody faraon to John F. Kennedy a film Kawalerowicz to walka komuchów z Kościołem w PRL. I teraz … Czytaj dalej Domino w krainie faraonów →

jeszcze tydzień temu sobotę snurkowałem w Morzu Czerwonym na rafie koralowej; "na mikołaja" zwiedziliśmy z Muzą kompleks świątyń w Karnaku, Dolinę Królów i Świątynię Hatszepsut; potem snurkowałem też z żółwiami i krową morską; jednak opustoszały zespół hotelowy, dobre jedzenie (zwłaszcza libańskie) i "darmowe" drinki pozwalały na pełen czilałt; ale było też grane: w jednym z … Czytaj dalej 30 = 11110 →

Jesienią w parszywych czasach peerelu obowiązkowo w każdej klasie musiała wisieć gazetka na cześć Lenina i jego wielkie rewolucji październikowej (w listopadzie). Obecnie Kreml całkiem wyraźniej nawiązuje do wzorców Związku Radzieckiego, którego ideologia oparta była na kulcie rewolucji, jednak neocarat bezwzględnie potępia samą ideę rewolucyjnej zmiany władzy. Reżimowa propaganda hołdująca dwójmyśleniu odwołuje się zarówno do … Czytaj dalej Dominacja rewolucji →

Tydzień temu pojechaliśmy na Rancho, gdzie w ubiegłym roku "baby na chopy" graliśmy w takie nieco przerobione Latino Domino, o czym już pisałem. Tym razem gdy Ekipa podzieliła się na dwie grupy - kajakarzy i grzybiarzy, Muza i ja pomaszerowaliśmy do miejscowej karczmy. Zadziwia mnie fakt, że mieszka tam około 200 mieszkańców i nie ma … Czytaj dalej Dominobranie →

udało nam się tym roku zrealizować pomysł na budżetowe wakacje w Grecji: dwa wyjazdy do skromnych pensjonatów na początek i koniec sezonu; tylko Muza i ja - tylko plaża i proste żarło jak w pokoju A2; tym razem byliśmy na koniec sezonu: było słonecznie (i bezsztormowo) i tylko silny wiatr (który w końcu rozpalił moje … Czytaj dalej 14 →

są książki które są blogami (ergo in saecula saeculorum winny blogami pozostać) a wydawane są papierowo bo ich autorzy to ci znani z tego że są znani; ale miś-czostwo skończone i absolutne to żeby te same (nieistniejące acz możliwe) wpisy z bloga przetworzyć w więcej niż jedną książkę; a miś-czem (werble) Marek Niedźwiecki jest! i … Czytaj dalej Blog 89 →

na otwarcie letniej kanikuły z Muzą pojechaliśmy pod Olimp; tym razem zmieściliśmy się między dwoma sztormami czyli dziennie były trzy dychy w cieniu: idealny czas na plażing; przegonieni przez serbskie wiedźmy z Avra Beach leżakowaliśmy dojrzewając pod parasolami Athos Beach Bar;  czerpaliśmy energię życiową ze słońca lekko dopełniając to dietą opartą o frappe, jajecznice, hotdogi … Czytaj dalej Pokój A2 →

Termin sutra oznacza mniej więcej tyle co aforyzm czyli zwięzłą i lapidarną maksymę, która wyraża jakąś prawdę filozoficzną albo też moralną, czyniąc to jednak częstokroć w sposób zaskakujący i błyskotliwy. Sutry zebrane razem to taki zbiór "złotych myśli“, które tworzą praktyczny poradnika na jakiś temat. Najbardziej znane takie kompendium to oczywiście „Kamasutra“ czyli aforyzmy o … Czytaj dalej Sobótkowe dominowanie →

przez ostatnie 18 lat miałem przyjemność rozegrać wiele dominowych partii z pewną dziewczynką: to moja córka; pamiętam niektóre a szczególnie te z jakimś morzem w tle; nad Bałtykiem: na stolikach obok plaży na Stogach z zapachem rybki w panierce w tle - ona kolejne lody a jak góralskie piwo; graliśmy w piątki dominem za 6 … Czytaj dalej Zwycięstwo!!! →

w zeszły łikend miałem zaszczyt grać z pewną dominową neofitką (wiek lat osiem); i sumie było mi słodko-gorzko; bo gdyby nie wojna na Ukrainie to pewno nigdy byśmy się nie spotkali (i dlatego wolałbym żeby tak było); z Ukrainy dziewczynka przyjechała tu z Babcią i pomieszkują u Ekskluzywnej Ciotki; panie znają się dobrze bo los … Czytaj dalej Miła dominowa neofitka →