Chickie

Jest to wersja gry Chicken Foot dla ubogich czyli dla dwóch graczy dominem szóstkowym. Chicken Foot (czyli Kurza Stopa!) jest grą, która powstała i stała się popularna w USA w pod koniec XX wieku. W oryginale grywana jest z użyciem domina dziewiątkowego z kolorowymi kropkami. W grze tej każdy zgrany dublet pełni rolę spinnera. W żargonie graczy w domino spinner to dublet, do którego możemy dokładać dodatkowe kamienie czyli może się on stykać z więcej niż dwoma kamieniami. W naszym przypadku każdy dublet (oprócz pierwszego) zwany jest „kurzą stopą” i wymaga aby w pierwszej kolejności dołożyć do niego w charakterystyczny sposób trzy pasujące kamienie („pazury”). Dopiero potem można kontynuować grę czyli dołożyć albo zwykły kamień albo kolejny dublet („kurzą stopę”).

Cel: domino!
Liczba graczy: 2
Rozdanie: 7 kamieni
Otwarcie: pierwszą grę rozpoczyna gracz mający [6-6], drugą – [5-5] itd.; jeżeli żaden z graczy nie ma wymaganego dubletu dobierają kolejno po jednym kamieniu aż do skutku; dobieranie rozpoczyna zwycięzca poprzedniej partii; w pierwszej kolejności należy uformować krzyż wokół dubletu otwierającego czyli dołożyć do niego 4 kamienie; potem dołożyć pierwszą „kurzą stopę” wraz z „pazurami” czyli dublet oraz trzy kamienie pasujące do niego;
Spinner: każdy dublet!; każdy dołożony dublet wymaga dołożenia do niego w pierwszej kolejności trzech kamieni aby można było kontynuować grę; gracz kładący dublet informuje o tym pozostałych graczy mówiąc: „kurza stopa!”
Dobieranie: gracz dobiera jeden kamień, który może od razu zgrać
Zasady gry:

liczba oczek stykających się połówek kamieni musi być identyczna;
przykład: [5|1][1|3][3|2]
każdy gracz w swojej kolejce dokłada tylko jeden kamień
jeżeli gracz nie ma kamienia, który może zgrać – dobiera z talonu; jeżeli talon jest zamknięty (są w nim tylko dwa kamienie) musi opuścić kolejkę (pasuje)
dublety dokłada się prostopadle do łańcucha
każdy dołożony dublet wymaga dołożenia do niego w pierwszej kolejności trzech kamieni (patrz: Spinner)
rozpoczęciem gry jest ułożenie „krzyża” i pierwszej „kurzej stopy z pazurami” (patrz: Otwarcie)

Koniec partii:

przez domino!: zwycięża gracz, który jako pierwszy wyłożył wszystkie swoje kamienie na stół
na punkty: gdy wszyscy spasują zwycięża gracz, któremu pozostały kamienie o najmniejszej liczbie oczek

Punktacja: po każdej partii do konta każdego gracza dopisujemy sumę oczek z kamieni, które mu pozostały; w niektórych wariantach [0|0] liczy się za 25 lub za 50 punktów!
Rozgrywka:

składa się z 7 partii, które kolejno rozpoczynają dublety od [6|6] do [0|0]
zwycięża gracz, który zgromadzi najmniej punktów w całej rozgrywce

przykład:
„kurczak” czyli konfiguracja stołu na początku; [6|6] jest dubletem otwierającym; [4|4] to pierwsza „kurza stopa”, do której dołożono trzy „pazury”; figurę taką nazywam „kurczakiem”; „kurczak” musi powstać na początku każdej partii; po ułożeniu „kurczaka” kolejny gracz może dołożyć dowolny kamień do jednej z 6-ciu wolnych końcówek układu; jeżeli gracz dołożyłby do „kurczaka” dublet to kolejni gracze muszą do tego dubletu dołożyć 3 „pazury”

chickie2

W grze tej mamy do czynienia z tzw. przymusem dokładania. Oznacza to, że w określonych sytuacjach podczas gry jedyny legalny ruch jaki może wykonać gracz to dołożenie pasującego kamienia do konkretnego kamienia znajdującego się na stole. W przypadku naszej gry przymusem dokładania rządzi reguła: każdy dublet musi stykać z czterema innymi pasującymi do niego kamieniami. Jeżeli w układzie znajduje się dublet, który styka się z jednym, dwoma lub trzema kamieniami, wówczas gracz musi właśnie do niego dołożyć swój kamień. Jeżeli wszystkie dublety na stole stykają się z czterema innymi kamieniami to gracz ma prawo dołożyć swój dowolny kamień do jakiejkolwiek końcówki układu. Przykładem sytuacji gdy wszystkie dublety na stole stykają się z czterema innymi kamieniami jest „kurczak” (patrz: przykład i obrazek powyżej).

Jedna z najlepszych gier w domino. Jej walory zostaną jeszcze spotęgowane jeżeli zagramy dominem dziewiątkowym. Wówczas jest to idealna gra rodzinna dla 4 lub 5 osób. Jest to dobry sposób na długie zimowe wieczory w rodzinnym gronie jak i miłe popołudnie w czasie letniej kanikuły. Ale również grana przez 2 graczy poczciwym dominem szóstkowym szybko staje się emocjonującym pojedynkiem. Na pozór może wydawać się grą, w której liczy się tylko szczęście. W rzeczywistości jednak nie sposób grać w nią dobrze bez skupienia i namysłu. Przy grze „jeden na jeden” bardzo często dochodzi do sytuacji, gdy wszystkie kamienie są w grze lub w talonie pozostaną dwa lub jeden kamień. Wówczas końcówka gry przeistacza się w prawdziwe „dominowe szachy”.